«Το σατιρίζειν είναι όντως ψυχαγωγικό, προκαλεί ευθυμία, ραπίζει τη σκληρότητα της ψυχής, αναδεικνύει τα κακώς κείμενα με πρόθεση να απαλειφθούν αυτά.
Γνωρίζουμε, ιστορικά, ότι είναι ένα όπλο του πολίτη απέναντι στην αυθαιρεσία των εξουσιών και στην αχαλιναγώτητη παραφροσύνη της.
Η σάτιρα είναι μια λαϊκή επαναστατική πράξη, η μόνη ίσως δυνατή όταν η σοβαρότητα έχει εκλείψει από τις κοινωνίες, ή όταν επικρατούν σοβαροφανείς τινές, που, όμως, είναι θλιβερά καθεστωτικοί.
Λοιδορούνται οι πάσχοντες ή νοσηροί θεσμοί, στηλιτεύεται το δήθεν των επιφανών, διακωμωδείται το κατεστημένο. Ολα αυτά επιφέρουν διεύρυνση της κοινωνικής συνείδησης, ενδυνάμωση της σκέψης και του στοχασμού, απελευθερώνουν το πήγνυσθαι της χαράς μετατρέποντάς το σε γιορτή.
Στόχος της σάτιρας είναι, πάντοτε, η εξουσία. Εάν εκπέσει σε μικρότερους, αδιάφορους στόχους, τότε ευτελίζεται και σχεδόν αυτοκαταργείται.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου