Εδώ, γελάμε!

«ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ», ΠΩΣ ΕΧΕΙ Η ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ κ. ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΥΡΚΟΥ;

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έστειλε το ακόλουθο μήνυμα:

«Εξοχώτατον κ. Λεωνίδαν Κύρκον, Αθήνας. Πληροφορηθέντες αδιαθεσίαν υμετέρας αγαπητής Εξοχότητος, εκφράζομεν αυτή συμπάθειαν Οικουμενικού Πατριαρχείου και προσωπικώς και ευχόμεθα όπως ο Κύριος ταχέως αποκαταστήση πολύτιμον υγείαν σας διά να συνεχίζετε την συμβολήν σας εις την πολιτικήν ζωήν της Ελλάδος και εις την προσέγγισιν και συνεργασίαν ανθρώπων και λαών επί τω κοινώ αγαθώ».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/07/2007

«Πάρε, για να θυμάσαι, την τρελή την αποκριά!»

VATICAN CITY. Benedict XVI.

A view of St. Paul Outside the Walls Basilica in Rome, with Orthodox delegation lower right, Thursday June 28, 2007.

«Ενωτικός», και, με Ινδουιστές, κ. Βαρθολομαίε; Βοήθεια σας!

Σήμερα μακριά από το Μπαλί

Οποιος σκοπεύει να ταξιδέψει στο εξωτικό Μπαλί από τις 6 το πρωί σήμερα ως τις 6 το πρωί αύριο, ας το αναβάλει καλύτερα! Οι ινδουιστές του νησιού γιορτάζουν την «Ημέρα της Σιωπής» που σηματοδοτεί το Νέο Ετος των ινδουιστών μόνο του Μπαλί κι έτσι από σήμερα μέχρι αύριο τα χαράματα δεν επιτρέπεται να δουλέψουν, να μαγειρέψουν, να ανάψουν λάμπες, να κάνουν ταξίδια ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Εν όψει αυτής της κάθε άλλο παρά ελκυστικής Πρωτοχρονιάς, χθες έκαναν παρελάσεις με ομοιώματα του διαβόλου, σαν αυτό της φωτογραφίας.

Ορθόδοξος Αμερικανός παπάς: πολύ ωραιο στυλ, βεβαίως βεβαίως

Fr. Mark Arey, pastor of Holy Trinity Greek Orthodox Church of Nashville, picked to head Office of Inter-Orthodox, Ecumenical and Interfaith Relations of the Greek Orthodox Archdiocese of America

Κάσπερ: Αν σας λέω ψέματα, να πέσει ο θυρεός να με πλακώσει!

Cardinal Walter Kasper speaks for a news conference on Ecumenism at the Vatican press hall

Πρόοδος Εκκλησίας; Καταργεί τυχερά ο Ιερώνυμος; Εκφραστείτε!

Ιερατείο: Θέλουν να του πάρουν το «τυχερό» του!

Ευχή, για φαλακρούς ιερείς!!!..

Θα φααααάμε, θα πιούμεεεεεεε..

17/3 12:02 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας απευθύνεται στον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο κατά τη διάρκεια γεύματος που παρέθεσε σε μέλη της Ιεράς Συνόδου για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

1. Μητριά Εκκλησία. 2. Εδώ το καλό «γλείψιμο»!

Μήτηρ Εκκλησία

elet@enet.gr

Μακαριώτατε, έμπλεοι χαράς ακούμε, για πρώτη φορά, να μνημονεύεται από τον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών η πρωτόθρονη Μήτηρ Εκκλησία με τον σεπτόν προκαθήμενόν της, τον Οικουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαίον και μας έρχονται δάκρυα στα μάτια.

 
[............................]

Κώστας Γ. Τσιλιμαντός
φιλόλογος συγγραφέας

ΤΟ ΓΛΕΙΨΙΜΟ
(για τον καθαρισμό οθόνης ηλεκτρονικού υπολογιστή, και όχι μόνον αυτού)

Καθαριστε την οθονη σας

Καλό βράδυ! (χοντρός λιγνός)

ΕΙΜΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ, ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΝΑ ΠΟΥΜΕ!

Καπνίζετε;

Καλό Σαββατοκύριακο, κ. Θανο Oικονομοπουλε! :-)

Tου Θανου Oικονομοπουλου

[...] ..Δεν είναι λογικό, λοιπόν, η Εκκλησία (επί το ακριβέστερο: οι ιεράρχες που πρωτοστάτησαν στην τόσο έντονη αντίδραση) να αισθάνεται «φόβο» ότι με το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» θα «χάσει» πιστούς ή θα μειωθεί η επιρροή της στην κοινωνία. Πέραν τούτου, όταν με τόσο παράλογο πάθος και ακρότητες χαρακτηρίζεις τάσεις και συμπεριφορές της κοινωνίας (όσοι συζούν είναι «πόρνοι»», όπως κατά Χριστόδουλο «αμαρτωλοί» ήταν όλοι όσοι διατηρούσαν ερωτικές σχέσεις εκτός γάμου πόσο αντίκτυπο είχαν στην κοινωνία, ακόμη και τη θρησκευόμενη, αυτές οι υπερβολές;), αυτονόητο είναι πως το μόνο που... καταφέρνεις είναι να ενοχλήσεις, να «διώξεις» τον κόσμο από κοντά σου. Άρα, ποιο το όφελος;

Και, επιτέλους, αν υποτεθεί ότι η Εκκλησία καταλαμβάνεται από ιερή αγανάκτηση, λόγω «αμαρτωλής ελεύθερης συμβίωσης», τότε γιατί επίσης «κεντρικά» δεν αποφασίζει να τιμωρεί (με τους δικούς της κανόνες και ποινές) όσους χριστιανούς ορθόδοξους... «πορνεύονται», αλλά αντίθετα το αν και ποια ποινή θα επιβληθεί επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του κάθε ιερέα, όπως συμφωνήθηκε στην τελευταία Διαρκή Ιερά Σύνοδο;

[...]

Καλό Σαββατοκύριακο!

(H KAΘHMEPINH. Σάββατο, 22 Μαρτίου 2008)

ΣΧΟΛΙΟ:

Συμμερίζομαι και εγώ τις ανησυχίες σας, φίλτατε!

Η λεγόμενη εκκλησία, πρέπει να συσχηματιστεί με τον κόσμο! Δεν πρέπει να φανεί ότι δεν έχει ερείσματα στην ελληνική κοινωνία, ότι δεν εκπροσωπεί κανέναν!

Διότι στην περίπτωση αυτή, τι λόγο ύπαρξης θα είχαν οι χιλιάδες παπάδες, και οι δεσποτάδες μας; Κανέναν, και τσάμπα τους πληρώνουμε!

Μόνον όταν ταυτιστούν με μια κοινωνία Σοδόμων και Γομόρρας (τα ιδία «γομάρια», αναίσθητοι, αν γίνουν και αυτοί), μόνον τότε θα επιβιώσουν!

Και ακριβώς αυτό (την επιβίωση τους δηλαδή ως επιβητόρων της εκκλησίας), επιδιώκει εναγωνίως, και, η νέα φάτσα (μα τι φάτσα!) της εκκλησίας («εκκλησίας», που λέει ο λόγος), η φάτσα που αποτυπώνεται στο «ωραίο» πρόσωπο στα τρεμάμενα και μασημένα λόγια και στα «εκσυγχρονιστικά» έργα, του νέου (και ωραίου, είπαμε) αρχιεπισκόπου που ακούει στο όνομα Ιερώνυμος Λιάπης!!!..

Καλό Σαββατοκύριακο! -:)

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Παπάδες στο YouTube: «Α, ρε γμτ!..»

Κύριε Οδυσσέα Τσολογιάννη, εσείς ενοχλείτε τον «πάτερ» στο κινητό του;

Νέα ήθη!!!..

Καλό βράδυ! (με ένα ανέκδοτο)

- Παιδί, θα μου φέρεις ένα φραπέ;
- Πως τον θέλετε κύριε;
- Τρεις κουταλιές ζάχαρη, μιάμιση καφέ, τέσσερα παγάκια. Το γάλα στο τέλος ώστε να ρέει προς τα κάτω πριν τον ανακατέψω και να ανακατεύεται με το μαύρο του καφέ και να κάνει χρωματικά στρώματα. Επίσης θα βάλεις 2 καλαμάκια - ένα μπλε ίσιο και ένα σπαστό κόκκινο...
- Συγνώμη μήπως είστε πυροσβέστης;
- Από που το κατάλαβες;
- Απ' τη στολή...

http://forums.pathfinder.gr/Entertainment_Arts/Humor/thread.html?thread=82576&id=82578

Έτσι «ΤΑ ΝΕΑ», (εκ)τιμούν τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο;

ΑΙΣΧΟΣ ΡΕ: Μετά τον Χριστόδουλο, λατρεία και στα σκυλιά του?

Διαβάζω στο

http://betstores.pblogs.gr/2008/02/th.html

τα ακόλουθα:

"Θέλω τα σκυλάκια του Χριστόδουλου"

Κάντε κάτι να βρεθεί κάποιος να τα πάρει!» Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής η φωνή της κ. Μένης Νικολακοπούλου, αναγνώστριας της «Espresso», τρέμει. Σχεδόν παρακαλάει. Το δημοσίευμα της 30ης Ιανουαρίου για τα δύο πολυαγαπημένα σκυλάκια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, που έμειναν μόνα στη βίλα του Παλαιού Ψυχικού, σκόρπισε ρίγη συγκίνησης σε φιλόζωους και μη, με ένα όμως κοινό σημείο: την αγάπη τους για τον Αρχιεπίσκοπο που έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό.

«Espresso».
ΜΑΡΙΑ ΜΕΪΜΑΡΗ

Επείγον: Δυο ορφανά στα σκαλιά της εκκλησίας!!!..

"Ορφανοί χωρίς τον Χριστόδουλό μας"

«Νιώθουμε ορφανοί». Με αυτήν την εκ βαθέων εξομολόγηση τρεις μήνες μετά την απώλεια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου οι δύο διάκοι του εμπιστεύθηκαν στην «Espresso» τον αβάσταχτο πόνο τους για τον πνευματικό τους αδελφό, τον οποίο είχαν «καλύτερα και από πατέρα».

Την ημέρα της κηδείας, η εικόνα του πατέρα Ανθιμου και του πατέρα Επιφάνιου να κλαίνε με λυγμούς πάνω από το ανοιχτό φέρετρο, όπου μέσα αναπαυόταν ο «Χριστόδουλός τους», έκανε τον γύρο του κόσμου.

- Πού σας βρίσκουμε τώρα;
Ανθιμος: Τώρα που εκοιμήθη ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ήρθαμε να μείνουμε στο Θεολογικό Οικοτροφείο. Το Οικοτροφείο είναι το «διαμάντι» της Εκκλησίας. Φιλοξενεί φοιτητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές θεολογικών σχολών αλλά και παιδιά φτωχών οικογενειών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι σαν ένα ξενοδοχείο πέντε ή έξι αστέρων, όπως συνήθιζε να αστειεύεται ο Αρχιεπίσκοπος, με έναν πολύ άξιο διευθυντή, τον πατέρα Αλέξιο Ψωίνο.

Ζωή χαρισάμενη για τα δύο σκυλάκια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου

«Ζωή και κότα» τα περνάνε ο παιχνιδιάρης Ραλφ και ο «ταραχοποιός» Μπέρι, τα δύο πολυαγαπημένα σκυλάκια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Τα πιστά «φιλαράκια» του Αρχιεπισκόπου που έμειναν ξαφνικά «άστεγα» βρήκαν παρηγοριά στην αγκαλιά των φοιτητών και του προσωπικού του Θεολογικού Οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας στην Αγία Βαρβάρα. Τρεις μήνες από τον θάνατο του αφεντικού τους, ο Ραλφ και ο Μπέρι δείχνουν να έχουν ξαναβρεί το κέφι τους, δίνοντας χαρά στους ανθρώπους του μακαριστού που δεν άντεχαν να τα βλέπουν θλιμμένα!

www.espressonews.gr

26/4/2008

ΑΣΧΕΤΟ: Ρε, «Ουστ»!!!..

Κυριακή με την Πανδώρα

«Ο Μακαριστός τα αγαπούσε πάρα πολύ. Ηθελε να τα προσέχουμε, να τους κάνουμε τακτικά μπάνιο για να είναι καθαρά και να τους κάνουμε όλα τα χατίρια». Η κυρία Μαρία Καβουροπούλου, οικονόμος του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου Α΄ επί διετίαν, αναφερόμενη στα δύο σκυλάκια του αοιδίμου ιεράρχου.

(Σημειωτέον ότι στις φωτογραφίες τους, που δημοσίευσε η «Espresso», το κόκερ σπάνιελ, που ακούει στο όνομα Μπέρι, εικονίζεται με περιλαίμιο και φιόγκο στο χαρακτηριστικό μοτίβο τής Burberry...)

Τα «ορφανά» σκυλάκια του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου δεν μπορούσαν να μιλήσουν στην προαναφερθείσα εφημερίδα για την αγάπη που τους είχε ο κύριός τους. Μπορούν όμως οι «ορφανοί» διάκοι του: «Μας χάιδευε, μας ευλογούσε, μας κρατούσε από το χέρι και μας παρηγορούσε με το χαμόγελό του» θυμάται σήμερα ο πατήρ Ανθιμος, ανατρέχοντας στις δύσκολες ημέρες της ασθενείας του Μακαριστού...

(Το ΒΗΜΑ, 04/05/2008)

ΣΧΕΤΙΚΑ:

1. Ο «ορφανός» διάκος του Χριστόδουλου: Με τον σταυρό στο χέρι;

2. Επείγον: Δυο ορφανά στα σκαλιά της εκκλησίας!!!..

3. ΔΥΟ ΣΚΥΛΙΑ ΘΛΙΜΜΕΝΑ

4. ΑΙΣΧΟΣ ΡΕ: Μετά τον Χριστόδουλο, λατρεία και στα σκυλιά του?

Περίεργες συμπτώσεις

Εξιτήριο από το νοσοκομείο στο οποίο νοσηλεύτηκε, έλαβε στις 23 Απριλίου ο Πατριάρχης Ρουμανίας Δανιήλ, σύμφωνα με την εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος».

Τι είχε πάθει; Κατά σύμπτωση (;) ο Πατριάρχης έπαθε το ίδιο ατύχημα με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, δηλαδή παραπάτημα και κατρακύλα από τις σκάλες!

Στην ίδια δε ακριβώς εγχείριση (στον αστράγαλο) υποβλήθηκαν και οι δυο!!!..

Ποιος είπε ότι δεν έχει χιούμορ ο Θεός, ε;

Τον Κωστάκη μας! Θα τον κολλήσει Βατικανο-Παπίλα!!!..

Ε ρε γλέντια! Και τον Χριστόδουλο φάγαμε, και το Αυτοκέφαλο!

Η «Δοσμένη» στο Φανάρι, Εκκλησία της Ελλάδος: Τα νέα άμφια.

Ορθόδοξη Εκκλησία Αμερικής: Περιμένοντας τα UFO...

NASA, ακούς;

Τα είπαμε πάλι με την Αναστασία. ΤΟ Ανέκδοτο της ζωής μου!..

ο FORUMEPISKEPTHS έγραψε
Τρίτη, 10 Ιουνίου 2008 1:02 μμ:

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ: «Για κοίτα Παναγιώτη κάτι πράγματα... Ίσως και να είχαμε συναντηθεί! Ποιος ξέρει???»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Σίγουρα, θα είχαμε συμπέσει χρονικά σε κάποιους από τους τόπους αυτούς, στα κηρύγματα, στον εκκλησιασμό, και ίσως και στις εκδρομές. Μάλλον όμως δεν θα είχαμε συναντηθεί διότι θα με θυμόσουν από το γεγονός ότι δεν θα είχες σταματήσει (από τότε, από την δεκαετία του ‘60) μέχρι σήμερα να γελάς από τα αστεία μου, που και αυτά είναι αξέχαστα για όσους με γνώρισαν στις διάφορες εκείνες εκδηλώσεις.

Ο πατήρ Αυγουστίνος, ποτέ δεν γέλασε τόσο πολύ στη ζωή του, όσο μια φορά στη Φλώρινα όπου έκανα (παρουσία του) μια ψυχαγωγία, το 1969 αν θυμάμαι καλά. Ναι τότε ήταν, τώρα θυμάμαι ότι υπηρετούσα την στρατιωτική μου θητεία στο πολεμικό ναυτικό στο ναύσταθμο Σαλαμίνας στην τεχνική διεύθυνση (σχεδιαστήριο) όταν έμαθα ότι οι φοιτητές που σπούδαζε ο π. Αυγουστίνος θα έκαναν μια πολυήμερη εκδρομή, γυρίζοντας πολλά μέρη της Ελλάδας με τελική κατεύθυνση τη Φλώρινα.

Ζήτησα λοιπόν για τις μέρες αυτές άδεια από την υπηρεσία μου και μπόρεσα έτσι να συμμετάσχω και εγώ στην εκδρομή αυτή, για την όποια κρίθηκα απαραίτητος λόγω των ψυχαγωγικών μου γνώσεων. Απαραίτητες γνώσεις, τόσο για τη διάρκεια της διαδρομής μέσα στο πούλμαν όσο και στα διάφορα μέρη που κάναμε σταθμούς και υπήρχαν εκεί διάφορα θρησκευτικά ιδρύματα (ορφανοτροφεία κ.λπ.) που συνδέονταν με την αδελφότητα (Ο ΣΤΑΥΡΟΣ) όπου έκανα μια σύντομη ψυχαγωγία..

Τελικά, φτάσαμε στη Φλώρινα, και τότε με έκπληξη διαπιστώσαμε (η «φήμη» μου από την «περιοδεία» είχε φτάσει εκεί, αλλά παραποιημένη) ..ότι η μητρόπολη είχε τυπώσει προσκλήσεις προς διάφορα σημαίνοντα θρησκευτικά πρόσωπα της τοπικής Εκκλησίας, σε πολλούς συνεργάτες του μητροπολίτη, σε κατοίκους της Φλώρινας (ανάμεσα στους οποίους και οι 100 πρώην μουσουλμάνοι τους οποίους είχε βαφτίσει στο ποτάμι), αλλά και σε αρκετούς επίσημους (τοπικούς παράγοντες, πολιτικούς και στρατιωτικούς), προσκλήσεις για να παραστούν το ίδιο βράδυ στην μεγάλη αίθουσα (της «Αγάπης», στη Φλώρινα) διότι λέει: «φοιτητές του ιδρύματος του μητροπολίτη από την Αθήνα θα παρουσιάσουν πλούσιο πρόγραμμα θρησκευτικού περιεχομένου»!!!

Φυσικά, τίποτε από αυτά δεν συνέβαινε, διότι ο ενθουσιασμός από τα μέρη που περάσαμε και είχα κάνει από μια πρόχειρη ολιγόλεπτη ψυχαγωγική παρουσίαση, δεν αφορούσε σε κάτι το θρησκευτικό, ε; Αφορούσε σε κάτι αυτοσχέδια κωμικά σκετς που τα παρουσίαζα σχεδόν μόνος μου (ό,τι μου ερχόταν κάθε φορά), αφορούσε ακόμα και σε κάτι σπαρταριστά ανέκδοτα, και σε κάτι ταχυδακτυλουργικά κόλπα στα όποια επίτηδες έκανα γκάφες και «αποτύγχαναν» ώστε να προκαλούν περισσότερη ευχαρίστηση στα παιδιά (ιδρυμάτων κλπ) που με παρακολουθούσαν.

Έπεσε λοιπόν πανικός λόγω της έλλειψης του «θρησκευτικού» προγράμματος, προγράμματος που ωστόσο είχε ήδη αναγγείλει ο μητροπολίτης ότι θα πραγματοποιηθεί.. Τότε ο π. Δανιήλ (σαν τον πνιγμένο που αρπάζεται από τα μαλλιά του) απευθύνθηκε σε μένα και μου ζήτησε (συνωμοτικά) να ετοιμάσω κάτι, για το βράδυ, ό,τι και να είναι! Τη στιγμή αυτή, μας πλησίασε ο π. Αυγουστίνος και μας δήλωσε ότι περιμένει κάτι το πολύ σοβαρό και εξαιρετικά ποιοτικό, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα αντιδρούσε με το να σηκωθεί και να φύγει από την αίθουσα αφήνοντας μας όλους (εμάς, τους επισήμους κλπ) σύξυλους! Μου κόπηκαν τα γόνατα όταν το άκουσα αυτό, και γυρίζοντας το πρόσωπο μου προς τον π. Δανιήλ τον είδα που μου έκλεινε το μάτι με νόημα, για να με ενθαρρύνει να προχωρήσω..

Φυσικά, αυτό που περίμενε να κάνω ήταν ένα φιάσκο στην ουσία, μια σφήνα γέλιου στα λίγα θρησκευτικά ποιήματα και τους εκκλησιαστικούς ύμνους που θα προηγούνταν και που θα αποτελούσαν τον πρόλογο, την έναρξη δηλαδή του προγράμματος (του «σοβαρού» μέρους) που θα κρατούσε λίγα μόνο λεπτά (τόσο ήταν το ρεπερτόριο τους), ενώ η απαίτηση ήταν για μια παρουσίαση μεγαλύτερης διάρκειας, προς τον κόσμο που θα είχε μαζέψει το βράδυ ο Σεβασμιότατος..

Τι να κάνω; Έπρεπε εν τάχει να συνεργαστώ με κάποιους, έπρεπε να φτιάξω βεστιάριο με κουστούμια θιάσου, έπρεπε να γίνουν πρόβες.. Ευτυχώς, εκεί, μέσα σε μια κούτα, βρήκα κάτι ρούχα (γούνες κ.λπ., παρδαλά τα πιο πολλά), που είχαν στείλει φιλάνθρωποι από το εξωτερικό σαν βοήθεια στην μητρόπολη, για τους φτωχούς, και δανείστηκα μερικά από αυτά για να «ντύσω» τους ηθοποιούς μου. Εκείνος που θα μασκαρευόταν πιο πολύ, θα ήταν ο πρωταγωνιστής μου, στο κυρίως σκετς, στο ρόλο του «ανατολίτη», και οι φοιτητές, δεν μου γέμιζαν το μάτι για να αναθέσω σε έναν από αυτούς τον ρόλο αυτό.. Και τότε, άρχισα να σκάφτομαι τον οδηγό του πούλμαν που ήταν ώριμος άντρας. Το είπα στον π. Δανιήλ και έντρομος προσπάθησε να με αποτρέψει διότι ο συγκεκριμένος οδηγός που μας πήγαινε στις εκδρομές, ήταν καλός στη δουλειά του μεν, αλλά «δεν μας πήγαινε» (δεν μας πλησίαζε) καθόλου, δε! «Θα παρεξηγηθεί, και θα μας βρίσει και από πάνω», μου είπε ο π. Δανιήλ.. και πρόσθεσε: «Μη τον ενοχλήσεις!».

Εγώ όμως το ρίσκαρα! Μετά το μεσημεριανό φαγητό το οποίο μας πρόσφερε η μητρόπολη, πήγα και έκατσα δίπλα στον οδηγό, να πιω μαζί του καφέ, και του εκμυστηρεύτηκα το «πρόβλημα» που είχα στο να βρω τον κατάλληλο πρωταγωνιστή, που λέγαμε. Τότε αυτός, τελείως απροσδόκητα (εκεί που δεν μας μιλούσε καν) σηκώθηκε όρθιος και με ενθουσιασμό μου πρότεινε να αναλάβει αυτός τον ρόλο (του «Ανατολίτη») τον οποίον όπως μου είπε τον γνώριζε από άλλες εκδρομές, με νεολαίους, που είχε κάνει. Η συμφωνία λοιπόν έκλεισε, ..και σαν ακολούθους τού Ανατολίτη θα έντυνα τρεις από τους φοιτητές που συμμετείχαν στην εκδρομή.

Στο «τσάκα, τσάκα» λοιπόν, έγινε η σχετική προετοιμασία, εκεί στην κατασκήνωση (στην «Πρώτη») όπου πήγαμε να μείνουμε το απόγευμα, και το βράδυ γυρίσαμε (εγώ και η συμμορία μου) «πάνοπλοι», για να αντιμετωπίσουμε τους επισήμους του μητροπολίτη..

Αφού λοιπόν τέλειωσαν οι απαγγελίες και οι ύμνοι, ο π. Δανιήλ μου έκλεισε πάλι το μάτι, δίνοντας μου έτσι το πράσινο φως για να μπω και να μην αφήσω τίποτε όρθιο, ούτε και τον ίδιο τον μητροπολίτη φυσικά που καθηλώνοντας τον στην καρέκλα του, δεν θα μπορούσε να φύγει!..

Έτσι, ανέβηκα αμέσως στο βήμα, πήρα το μικρόφωνο, και επιστρατεύοντας όλο το σοβαρό ύφος μου, απευθύνθηκα στον κοινό και είπα: «Δυστυχώς, έχω να σας ανακοινώσω ότι αναγκαζόμαστε να διακόψουμε την σεμνή αυτή τελετή, διότι προέκυψε κάτι το εντελώς αναπάντεχο. Η Αυτού Εξοχότητα ο Πρόεδρος της δημοκρατίας του Τζιμπουμπατί, ο Ιμπραήμ Γιαχαχούλα αλ Σακούλα, ο πρώτος, έφτασε ινκόγκνιτο με το ιδιωτικό του αεροπλάνο στη Θεσσαλονίκη πριν από λίγο, και μόλις τώρα έφτασε και εδώ, και εξέφρασε την επιθυμία να εμφανιστεί ενώπιων σας»!.. (σημ.: τα αυτοσχέδια αυτά λόγια, αιφνιδίασαν ακόμα και τους δικούς μας, που ήξεραν τι ετοιμάζω, και όμως πίστευαν ότι πράγματι διακόπτεται το πρόγραμμα, και μουρμούρισαν: «Τώρα βρήκε να έρθει και αυτός, ο ξένος, και να μας τα χαλάσει όλα!»)..

Εγώ, συνέχισα: Ένα χειροκρότημα παρακαλώ, για να υποδεχτούμε τον Εξοχότατο!..

Και τότε (μέσα στο θερμό χειροκρότημα) μπουκάρει, που λες Αναστασία, ο οδηγός (τελείως αγνώριστος, ε;) με τα παρδαλά εκείνα ρούχα, με μια φωτογραφική μηχανή κρεμασμένη στο στήθος του, και ένα ΜΕΓΑΛΟ σαρίκι (είχε σημασία αυτό) στο κεφάλι, ακολουθούμενος από τους «άραβες» (μουτζουρωμένους) «πρέσβεις» του (ο ένας μάλιστα έδινε και τον ρυθμό της εισόδου με δυο καπάκια από κατσαρόλες) και τότε.. «έγινε το σώσε»! Μίλαγα εγώ «αράπικα» στον ανατολίτη και απαντούσε ομοίως και εκείνος (σαν συνέντευξη, τα «μετάφραζα»,) και αμέσως μετά ήρθε η στιγμή του αποχαιρετισμού. Παρακάλεσα κάποιον από κάτω (δεν φαινόταν και πολύ επίσημος) να του προσφέρει λίγα λουλούδια (του υψηλού επισκέπτη) και να του κάνει μάλιστα και μια υπόκλιση (από αβροφροσύνη και ευγένεια, όπως συνηθίζεται στα μέρη του). Έτσι και έγινε, οπότε ο «ανατολίτης» ανταπέδωσε αμέσως την υπόκλιση πριν ο δικός μας προλάβει να σηκώσει το κεφάλι του. Φυσικά, μέσα στο σαρίκι ήταν κριμένο ένα κύπελλο με νερό, και ο άνθρωπος μας που θα έδινε τα λουλούδια, «λούστηκε» για τα καλά!!!..

Και φυσικά, ο π. Αυγουστίνος δεν έφυγε, τον έτρωγε μάλιστα η περιέργεια να μάθει ποιος ήταν αυτός «ο πρόεδρος του Τζιμπουμπατί». Δεν έφυγε ούτε στην διάρκεια του υπόλοιπου (παρομοίου τύπου) προγράμματος που παρουσίασα μόνος μου.

Στο τέλος, έφυγαν όλοι ευχαριστημένοι και.. ζωντανοί παρά το ότι «είχαν πεθάνει» όλη αυτήν την ώρα από τα γέλια!..

Την άλλη μέρα, το πρωί, στον εκκλησιασμό, συνέβη ένα άλλο εξίσου σπαρταριστό περιστατικό για το οποίο θα μπορούσα άλλη τόση ώρα να σου μιλάω, Αναστασία, αλλά με δυο λόγια σου λέω ότι σε κάποια επίσημη παρουσία του μητροπολίτη (στο χωριό «Ψαράδες»), αποκάλεσε τον οδηγό μας «κύριε πρόεδρε», και οι τοπικοί παράγοντες έσπευσαν να τον διορθώσουν (είχε ήδη προηγηθεί μια «διπλωματική» παρεξήγηση με τους ντόπιους), ότι δεν είναι αυτός ο πρόεδρος του χωριού, και ο πατήρ Αυγουστίνος τους απάντησε: «Και φυσικά δεν είναι! Αυτός είναι ο πρόεδρος της δημοκρατίας του Τζιμπουμπατί!»..

Αυτό το στιγμιότυπο έσπασε τελείως το πάγο ανάμεσα σε εμάς και τον οδηγό, διότι από τότε μας πλησίασε πραγματικά, και είχε να το λέει (με ενθουσιασμό) όλο αυτό το χάπενινγκ (κυρίως την παρέμβαση αυτή του π. Αυγουστίνου), σε όλη του τη ζωή ...;

Σε άλλη ευκαιρία θα σου διηγηθώ και το πώς έκανα να πεθάνει από τα γέλια, και, ο μητροπολίτης Ύδρας (νωρίτερα αυτός), το καλοκαίρι του 1967 στην κατασκήνωση νέων της μητρόπολης στην Αίγινα. Όσοι από τους συνεργάτες του το άκουγαν αυτό, μετά, δεν το πίστευαν διότι όπως έλεγαν: «πώς είναι δυνατόν να πέθανε από τα γέλια ο σεβασμιότατος, όταν δεν τον έχουμε δει ούτε να χαμογελάει, καν;».

Προσεχώς, λοιπόν...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ


ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:

Και εγώ συνάντησα μικρός, τον πατέρα Αυγουστίνο Καντιώτη!

(Από το εξαφανισμένο μου ιστολόγιο, τα "χαιρετίσματα")

π. Αυγουστίνος Καντιώτης: Έχω ετικέτα στο «χαίρετε»! Διαβάστε με!

Νοερή προσευχή???

11/6 Συνάντηση με τον υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για την προεδρία των ΗΠΑ, γερουσιαστή Τζον Μακέιν είχε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος στην έδρα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής στο Μανχάταν.

Τζέρυ & Αλαβάνος: Φίλοι-φίλοι-καριοφίλι (και με τους γκέι;)!

Ιερώνυμος: Σε φοβάμαι να έρθω κοντά! Τι θα μου κάνεις;

23/6

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης συναντήθηκε με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο.

Αναζητούν θέρετρο, για να παραθερίσει ο Παντελεήμονας!

Σε αναζήτηση μοναστηριού, που θα χρησιμοποιηθεί ως σωφρονιστήριο, δηλαδή φυλακή, βρίσκεται από χθες η Ιερά Σύνοδος. Οι μητροπολίτες αποφάσισαν να ζητήσουν από τα υπουργεία Παιδείας και Δικαιοσύνης την έκδοση προεδρικού διατάγματος, όπως προβλέπει το άρθρο 57 του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας. Αφορμή για την απόφαση ήταν η καταδίκη του μητροπολίτη πρώην Αττικής Παντελεήμονα σε έξι χρόνια, καθώς κρίθηκε ένοχος για υπεξαίρεση.

Το ερώτημα ενός νέου κληρικού, όταν πληροφορήθηκε το αίτημα των ιεραρχών προς την κυβέρνηση, είχε τη σημασία του: «Θα είναι κοντά σε θάλασσα;.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/06/2008

Τα μέλη του φιλαδελφάτου προς τον Παντελεήμονα, προσεύχονται για να βρεθεί το (αντάξιο σε ένα κίναιδο δεσπότη) θέρετρο!

Ο κυρ Ιερώνυμος όμως, δεν μένει στις προσευχές μόνο, αλλά έχει πάρει τους δρόμους και ψάχνει ο ίδιος εναγωνίως, για να βρει το κατάλληλο παραθαλάσσιο θέρετρο (με παιδική κατασκήνωση κοντά, κατά προτίμηση), που να είναι της απολύτου αρεσκείας του (εκλεκτού του Βαρθολομαίου) Παντελεήμονα, ώστε να παραθερίσει εκεί, από το να μένει στον Κορυδαλλό και να εκτίει εκεί (ανθυγιεινά) την πολύχρονη ποινή του!

Windows

Τι λες, ρε!

«Ο ΝΑΝΟΣ»: Για να χαρούν οι μικροί (και όχι μόνο) φίλοι μας!

«ΘΑΥΜΑ», ΜΕ ΑΓΙΟ... «ΜΑΚΑΡΟΝΑ»!!!..

Άγιος, προς Άγιο: «Να πας να παίξεις με τις κούκλες σου»!!!

«Φύγε από εδώ, μωρή»...

...«Να πας να παίξεις με τις κούκλες σου»!!!..

...«Και εσύ με τα... στρατιωτάκια σου»!!!..

(Διάλογοι «αγίων» μητροπολιτών)

Αρχιεπίσκοπος Γαλλίας - Ιουδαίος Καρδινάλιος.

Δύο νεκρώσιμες!!!

Αρχιεπίσκοπος Γαλλίας - Ιουδαίος Καρδινάλιος.

Την 1. 10. 07 πέθανε ο καρδινάλιος Λούστιγκερ που ήταν ο παπικός αρχιεπίσκοπος Γαλλίας στο Παρίσι.

Όπως ζήτησε ο ίδιος, κηδεύτηκε με δύο νεκρώσιμες ακολουθίες, μία παπική και μία Ιουδαϊκή, την οποία τέλεσαν Ιουδαίοι Ραβίνοι, διότι ήταν Ιουδαίος.

Αυτή είναι « η μόνη Εκκλησία που σώζει τον κόσμο», κατά τα λεγόμενα του πάπα Ράτσιγκερ. Χρειάζεται κανένα σχόλιο;

(Δημοτικό ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης FM 100, εκπομπή της Κικής Μαντή, 3-4 μ.μ. της 2.10.07.)

ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ, έγραψε:
«Πρόκειται για έναν ακόμη αιρετικό. Μου θυμίζει κάποιους δικούς μας.. Ο Θεός να τους ελεήσει» (7 Νοεμβρίου 2007)

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:

Δεν είναι απλά αιρετικοί, αλλά και προβοκάτορες υπονομευτές της θρησκείας. Τι δουλειά (εκτός από την προβοκάτσια) είχε ένας Εβραίος να γίνει αρχιεπίσκοπος στην παπική εκκλησία;

Παρόμοια περιστατικά έχουμε και εδώ:

1. Ο μητροπολίτης Ζακύνθου υποστηρίζει την δεσποτοκρατία και σε όσους αντιδρούν τους προτρέπει να φύγουν και να πάνε να γίνουν προτεστάντες. Καρατομούνται 12 ιεράρχες (με μασονική εντολή;) επί χούντας Ιωαννίδη-Σεραφείμ, και όταν επί δημοκρατίας λύνονται τα χέρια των ιεραρχών αυτών ώστε να μπορούν να προσφύγουν στη δικαιοσύνη (οικουμενική κυβέρνηση & Παλεοκρασάς, τότε), ο δεσπότης Ζακύνθου απειλεί με αφορισμό τον υπουργό ο οποίος μετά δέχεται επίθεση με ρουκέτα (της 17Ν;). Ο ίδιος δεσπότης δίνει και συνέντευξη (αιρετική & Νικολαϊτική) σε πορνοπεριοδικό.

2. Ο άλλος δε μητροπολίτης που μεταπήδησε από τη Ζάκυνθο στην Αττική (ο Παντελεήμονας Μπεζενίτης) γίνεται πρωταγωνιστής ομοφυλοφιλικού σκανδάλου και χριστεμπορίου.

3. Ο δε μητροπολίτης Ιωαννίνων, χαρακτηρίζει τις ιερές εικόνες ως «ξόανα».

Καταλάβατε;

Οι ίδιες σκοτεινές δυνάμεις που τοποθέτησαν έναν Εβραίο σε θέση καρδινάλιου ... αρχιεπισκόπου Γαλλίας, τοποθετούν και στην Ελλάδα «δικούς» τους σε θέσεις κλειδιά της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.

Πώς λοιπόν θα ελεήσει ο Θεός τέτοιους Ιούδες;
Για τέτοιους σατανικούς ανθρώπους (που πεθαίνουν αμετανόητοι) δεν ετοίμασε την κόλαση;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Το σατιρίζειν είναι όντως ψυχαγωγικό

«Το σατιρίζειν είναι όντως ψυχαγωγικό, προκαλεί ευθυμία, ραπίζει τη σκληρότητα της ψυχής, αναδεικνύει τα κακώς κείμενα με πρόθεση να απαλειφθούν αυτά.

Γνωρίζουμε, ιστορικά, ότι είναι ένα όπλο του πολίτη απέναντι στην αυθαιρεσία των εξουσιών και στην αχαλιναγώτητη παραφροσύνη της.

Η σάτιρα είναι μια λαϊκή επαναστατική πράξη, η μόνη ίσως δυνατή όταν η σοβαρότητα έχει εκλείψει από τις κοινωνίες, ή όταν επικρατούν σοβαροφανείς τινές, που, όμως, είναι θλιβερά καθεστωτικοί.

Λοιδορούνται οι πάσχοντες ή νοσηροί θεσμοί, στηλιτεύεται το δήθεν των επιφανών, διακωμωδείται το κατεστημένο. Ολα αυτά επιφέρουν διεύρυνση της κοινωνικής συνείδησης, ενδυνάμωση της σκέψης και του στοχασμού, απελευθερώνουν το πήγνυσθαι της χαράς μετατρέποντάς το σε γιορτή.

Στόχος της σάτιρας είναι, πάντοτε, η εξουσία. Εάν εκπέσει σε μικρότερους, αδιάφορους στόχους, τότε ευτελίζεται και σχεδόν αυτοκαταργείται.»